Zwelgen in rouw

Lieve Cynthia,

Ik heb besloten het contact met je te verbreken. Je verdient een uitleg waarom.

Dit was de begintekst op de kaart die Cynthia ontving van haar (duidelijk voormalige) vriendin.

Slachtofferrol (of niet)

Sinds de dood van Jarom is ook een stukje van Cynthia overleden. Ik heb lang gerouwd om de vrolijke, spontane, mooie Cynthia die er niet meer was. Ik heb je de tijd gegeven om weer jezelf te worden, maar mijns inziens blijf je hangen in je rouw. Kick je zelfs op de aandacht.

Eeuwig zonde. Je hebt ervoor gekozen om weg te kwijnen met lotgenoten.

Ik hoop voor jezelf dat je uit de slachtofferrol kunt stappen en weer kunt zijn wie je was: een energiek, leuk, gek mens.

Voor mij is het te laat.

Toch wens ik je het allerbeste.

Liefs, Deborah.

Uit het leven gegrepen

Dit is een letterlijke tekst uit een kaart die iemand die ik goed ken, iemand die veel doet voor andere mensen in rouw, ontving (alleen de namen zijn veranderd).

Voor mijzelf is het verbijsterend dat iemand een dergelijke tekst kan schrijven. Wie is zij om te oordelen over hoe Cynthia rouwt?

#howtomakethisaboutme: zij heeft lang gerouwd om de Cynthia die er niet meer was. Zou het niet veel belangrijker zijn om met Cynthia te rouwen om de Jarom die er niet meer is?

Bedoelt Deborah te zeggen dat er een einde is aan rouw? Dat het niet goed is om te delen met lotgenoten (terwijl nou juist zij de enigen zijn die Cynthia wérkelijk begrijpen).

Pijn om het verlies

Er spreekt veel pijn om het verlies van Cynthia, dat is mij wel duidelijk. Het zou helpender zijn geweest als Deborah met Cynthia verbonden was gebleven, dat ze Cynthia had gesteund in haar rouw, dan was ze nu Cynthia niet kwijt geweest.

Want, de Cynthia die ik denk te kennen, is een energiek, leuk en gek mens. Een mens die met al haar pijn en verliezen in staat is om nog steeds de humor van het leven in te zien. Het is geen of / of spoor. Het is er beide. Dat kan en dat mag.

Voor ieder ander in rouw

Dit overkomt niet alleen Cynthia. En, dat mogen we Deborah wel nageven, Deborah spreekt het nog uit. Maar hoe vaak komt het voor dat mensen het contact verbreken maar daar niets over uitspreken? Het gewoon ‘doen’? Waardoor de rouwende denkt: wat gebeurt hier? Waarom hoor ik niks, waarom neemt ze niet op?

Jouw rouw is van jou

De afgelopen week heb ik posts geplaatst over hoe jouw rouwproces, jouw rouwproces is. Van jou! Van niemand anders! Niemand heeft te oordelen over hoe jij rouwt. Niemand kan erover oordelen! Laat je niet onzeker maken. Jij rouwt zoals jij rouwt en dat is goed. Heus. Ik kan het niet genoeg zeggen!

Verdriet mag er zijn, gemis mag er zijn, zijn/haar naam mag genoemd worden (als het voor jou helpt: in elke zin die je uitspreekt). Degene die overleden is, maakt een groot deel van jouw leven uit, in het verleden, in het nu maar ook zeker in de toekomst.

Voor ieder ander die ook zoiets meemaakt

Heb jij ook wel eens zo’n tekst ontvangen en weet je niet wat je ermee moet? Schrijf een kaart terug (als je wil). Zeg dat het klopt: jij bent voor de rest van je leven een ander. Niet slechter, niet beter, niet minder, niet meer, een ander. Die ander gaat de toekomst in met de mensen die ‘die ander’ wel kunnen verdragen. Want echte vriendschap gaat over elkaar steunen en naast de ander te blijven staan, ookal confronteert jou dat met je eigen machteloosheid. Je afwenden van de ander geeft alleen maar aan hoe moeilijk jij het vindt om die ander te steunen. Bedank die ander voor de jarenlange vriendschap.

Dit was een vriend(in) die voorbij kwam en nu in deze fase van jouw leven niet meer past.

Oplossen in rouw

Voor vele mensen om je heen, is steunen gelijk aan oplossen. Tja. Als er iets is in rouw wat niet kan, is dat je het op kan lossen. Probeer het dus ook maar niet. Werkelijk steun is luisteren, vragen stellen, nieuwsgierig zijn en, gewoon, er ‘zijn’. Vrienden die dat niet kunnen, kunnen nog steeds aangehaakt blijven en blijven daarmee vrienden.

Maar vrienden die dat niet kunnen en afhaken (zoals Deborah) zijn geen vrienden en ‘verdienen’ jouw vriendschap ook zeker niet.

Jij bent goed zoals je bent

Ik ken je niet. Geen idee wie dit blog leest. Maar een ding weet ik wel, vanuit mijn omgang met mensen in rouw en mijn 22-jarige ervaring als rouwtherapeut: jij bent goed zoals je bent en zoals je doet. Laat niemand jou iets anders vertellen!

Doen ze dat wel, bedank ze dan hartelijk, draai je om en geef je tijd en aandacht aan iemand die jou wél accepteert hoe je bent.


Misschien wil je hier iets over kwijt of kan ik op dit moment iets anders voor je doen. Weet me dan te vinden via www.hetnieuwerouwen.nl.

De afbeelding van dit blog komt uit de Rouwkalender. te bestellen als scheurkalender of gratis beschikbaar als app.

Contact

Stichting Nooit Voorbij

Deel deze blog

Zwelgen in rouw

Scroll naar boven