Ik heb wel gelezen en gehoord dat kinderen onder de zeven jaar nog in contact staan met het spirituele. Iedereen die mij kent, weet dat ik een behoorlijk nuchter persoon ben, maar ook open sta voor dit soort ervaringen.

Nieuwe tijdskinderen

Nu denk ik dat we in een tijd leven waar kinderen sowieso veel gevoeliger zijn. Ik merk het in mijn praktijk waar we ook kinderen met diverse problematiek (dus niet alleen rouw) begeleiden. De ‘new age’ kinderen of de ‘hooggevoelige’ kinderen. Of je er nu wat mee hebt of niet, we kunnen er niet om heen. Ze weten dingen, ze voelen dingen en ze vertellen ons van alles waarvan het moeilijk is te begrijpen hoe zij dat kunnen weten.

Twitter

Zo schreef Mirjam Louwen-van Bekkum de volgende tweet:

Lieve kleine Celeste, met wie ben je soms zo hard aan het schaterlachen in je bed? Waarom gaat het brandalarm soms af in je kamer, ondanks volle batterijen? Waarom kijk je soms zo aandachtig naar de muur? Voel je de energie van je tweelingbroertje nog? Je bent zo wijs, hou van jou.

Met haar toestemming deel ik deze tweet. Er verschenen allerlei reacties onder haar post van mensen die dezelfde ervaringen hebben. Het zijn geen op zichzelf staande verhalen. Ik hoor regelmatig flarden van dit soort ervaringen in mijn praktijk. Kleinere kinderen die het moeilijk vinden dat de spullen weggaan, want “papa zit altijd in die stoel” , of Laura van zeven die al therapie had gehad maar nu weer terug kwam omdat mama de spullen van haar vier jaar geleden overleden broertje ging wegdoen en Laura helemaal in de war was, want “wat moet hij dan nu aan? En waar kan hij dan nog heen als zijn kamertje weg is?”

Rouw theorieën

Nu ben ik ook psycholoog en kan ik genoeg rouw theorieën hier tegenover plaatsen waarom deze (en andere) kinderen zeggen wat ze zeggen. Tóch voelen sommige verhalen anders. Het is alsof zij echt contact hebben met de overledene. Ik geloof er in, wil er ook in geloven. Omdat kinderen die daar niet serieus in genomen worden, zich heel alleen kunnen voelen.

Tip

Als een kind zegt dat hij de overledene ziet, spreekt, of er mee speelt (“imaginary friend?”) neem het serieus. Je hebt niets te verliezen. Als je je kind zegt “dat kan niet” of “dat is onzin” dan krijgt het kind het idee dat hij gek is. Maar wat als jij dingen ervaart en iemand zou jou zeggen dat je gek bent… Niet fijn. Neem het kind serieus en vraag wat hij dan allemaal doet met die persoon, wat die persoon te vertellen heeft. Het gebeurt echt vaker dat kinderen mooie boodschappen hebben om te geven.

Misschien wil je hier iets over kwijt of kan ik op dit moment iets anders voor je doen. Weet me dan te vinden via www.hetnieuwerouwen.nl (met chatfunctie).