In de vorige blogs heb je kunnen lezen over het plotseling overlijden van Javaj. Lees de blogs hier

Mijn bezoek aan een medium

Nuchter, zo kun je mij wel omschrijven. Maar sinds het overlijden van Javaj geloof ik echt wel dat er meer is. Ik wil het geloven, bewijs is er natuurlijk niet. Maar het is fijn om een soort hoop te hebben dat we ooit weer samen zijn, dat deze wereld niet het enige is.

Ik werd nieuwsgierig naar een medium of paragnost. Ik heb lang getwijfeld, maar sinds Pim de stap genomen heeft, wilde ik ook! Deze blog schrijf ik voornamelijk voor mijzelf, zodat ik de meeste dingen onthoud die er die ochtend zijn verteld. Maar wellicht hebben jullie er ook iets aan. Misschien ben je nieuwsgierig, heb je twijfels of misschien ben jij ook wel zo nuchter dat je eerst overtuigd wil worden?

Eerlijk is eerlijk, ook ik ben na het bezoek aan het medium nog steeds niet 100% overtuigd. Er zijn veel dingen gezegd die zij niet kan weten, waar ik gelijk kippenvel van kreeg en de tranen van in mijn ogen sprongen. Maar er zijn ook dingen gezegd die voor de hand liggen, die ik niet kan plaatsen of waar ik nog niet helemaal achter sta. Ook had ik gedacht dat het anders zou gaan, dat ik echt een soort 1-op-1 contact zou krijgen, maar alles is via het medium gegaan en echt het gevoel van verbondenheid heb ik niet gevoeld.

Ik moest een foto meenemen van de persoon waar ik voor kwam. Waar zij op zich natuurlijk al wat informatie vanaf kon halen, zoals leeftijd, geslacht etc.

Ze begon te vertellen …

‘Vijf jaar!’ (Dat klopt, hij was vijf.)

‘Bril.. bril.. bril, er is iets met een bril, iets nieuws, iets wat voor Javaj niet herkenbaar is.’ (Ik probeerde zo weinig mogelijk informatie te geven, ik draag een bril, maar James heeft sinds januari ook een bril.) Ze ging verder: ‘Heb jij een nieuwe bril?’(Nee) ‘Is de bril kapot geweest?’ (Nee) ‘Javaj blijft doorgaan over een bril en dat het nieuw is voor hem.’ (Dat moet dan de bril van James wel zijn, dus ik geef het maar aan.)

Toen vertelde ze over het moment van ziek worden, dat Javaj aangaf het warm te hebben rond zijn borst (hij had geen koorts, dus ik kon het niet plaatsen). Hij heeft het heel warm van binnen blijft ze volhouden, maar er komt echt niets bij mij boven. Totdat ik mij ineens besef dat hij is gereanimeerd met een defibrillator, dat moet dan die warmte omschrijven.

Ook zou hij een druk voelen in zijn hoofd, enorme druk. (Deze kon ik op zich wel plaatsen, zijn hersenen bleken niet meer doorbloed te zijn, dus er zal vast een of andere druk hebben gestaan op zijn hoofdje.)

‘Ik zie niet goed mama.’ Zijn ogen staan niet goed, een beetje scheel, een beetje gek. (Dat klopt, en de tranen prikken achter mijn ogen. Zijn pupillen waren verschillend en hij had van tevoren aangegeven niet goed meer te kunnen zien.) Wat mij ondertussen wel verbaasde, is dat er niets werd gezegd over zijn darmen, want dat was de oorzaak van alles. Maar schijnbaar heeft Javaj dit zelf niet zo meegemaakt.

Ook vertelde ze dat na de druk op zijn hoofd, hij aangeeft weg te zijn. ‘Dat was het, het is klaar.’ Dus zou dat hebben betekend dat hij daarna niets meer heeft gemerkt, gevoeld of meegekregen? Echt antwoord kon ze mij daar niet op geven. Wel dat Javaj aangaf liefde en handen om zich heen te hebben gevoeld. Dat voelt fijn!

‘Witte sportschoenen,’ zegt ze ineens. ‘Hij was enorm trots op zijn witte sportschoenen.’ (Ja, hij had witte voetbalschoenen zeg ik.) ‘MET NAAM!’roept ze. ‘Zijn naam staat erop!’ (En wéér krijg ik naast een glimlach, tranen in mijn ogen.) Ja, hij had witte voetbalschoenen met zijn naam erop gedrukt, welk kind heeft dat nou? (Dus … dit was een hele fijne bevestiging.) Ze vertelt nog wat over hoe graag hij profvoetballer had willen worden en dat hij nog steeds benieuwd is hoe groot hij daarmee zou zijn geweest.

‘Beer! Zijn beer is niet bij hem hè?’ (nee, dat klopt, die is bij ons). ‘Hij heeft een andere knuffel, hij vindt dat maar een rare kikker!’ En weer begin ik te lachen. Hij had een groene octopus meegekregen vanuit het ziekenhuis, dezelfde als James zodat ze met elkaar verbonden zijn. Dat is dus die rare kikker.

Ze geeft aan dat Javaj heel onrustig is en enorm veel wil vertellen. ‘Hij trilt een beetje,’ zegt ze. En meteen herken ik Javaj daarin. Als hij enthousiast of gespannen is, trilt hij met zijn handen, typisch!

‘Bah, ik wil niet eten,’ vervolgt ze. (Daar is mijn nuchtere ik weer ... geen één kind eet graag warm op die leeftijd!)

Ze krijgt een naam door: ‘Javi,’ zegt ze. (Er gaat niet direct een lichtje branden en dit geef ik ook aan.) Ze vervolgt: ‘Een vriendje uit de klas ...’ (nog steeds geen link met ene Javi). We gaan verder over een ander onderwerp en na een tijdje weet ik het ineens! Jay, zijn beste vriend! En ze krijgt ineens meer informatie binnen, ze legt uit dat ze de namen niet te horen krijgt maar een soort gok moet doen met wat ze door krijgt. Dat de vi van Javi een Y vormt en er inderdaad Jay wordt bedoeld. Ze krijgt gelijk meer aanwijzingen. ‘Een heel grote zandbak met een speeltuin. Veel zand in hun schoenen.’ (En ik voel gelijk dat het klopt, daar spraken wij voor het eerst af met Jay en hun gezin, vanaf toen zijn we beste vrienden!)

Ik heb in totaal zo’n anderhalf uur binnen gezeten, dus ik zal hier niet alles neerzetten. Dit zijn, op één ding na, de belangrijkste onderwerpen om te onthouden voor mij. De rest kan ik niet plaatsen, is te persoonlijk om te delen of heeft niet zoveel indruk op mij gemaakt.

Ze vroeg of ik toevallig nog een specifieke vraag had voor Javaj. En ik dacht, nu we hier toch zijn … Ik twijfel over de naam van ons dochtertje in mijn buik, zou Javaj ons hier bij kunnen helpen? Even is het stil.

‘De naam begint met een J.’ (Nuchtere Sanne;Javaj, James ... tuurlijk zegt ze J.) En gelijk daarna zegt ze de eerste twee letters een aantal keer achter elkaar (ik blijf een pokerface houden en zeg dat ik er wel iets mee kan, denkende dat ze klaar is). En ineens zegt ze de volledige naam. Ik begin te huilen, HOE DOET ZIJ DIT? Wie verzint er nou meteen de juiste naam uit alle duizenden namen met een J? Het is niet eens een vaak voorkomendenaam, staat niet in de top 100. Ze spelt hem ook nog even voor me, zelf ook vol trots. En ja, ik ben om, dit is echt Javaj geweest, hij heeft de naam van zijn zusje gekozen!

liefs Sanne