Sylvan overleed kort na de geboorte. Lees de vorige blogs hier.

Ik zie het gemis in je ogen van grote broer mogen zijn, met een broertje die lijfelijk om je heen is

Ik ben aan het omkleden en hoor de buurtkinderen gezellig spelen met elkaar in de tuin in de sneeuw. Ik kijk naar buiten en zie dat de twee broers en een zusje het samen fijn hebben en elkaar hebben. Onmiddellijk komen de tranen en voel ik de pijn … want jij lieve schat, jij bent alleen thuis en mist een broertje om je heen. En niet alleen je broertje, ook vriendjes mis je om je heen. Je mist school en de sociale contacten die heel beperkt zijn. Natuurlijk zijn ze er wel, maar niet zoals normaal.

Je bent veel thuis bij mama en ik merk dat je veel aan mama hangt. Ik ben er met alle liefde voor jou, maar ook ik heb wel eens mijn eigen ruimte nodig. Je probeert er vaak wel op uit te gaan en gaat deuren of speeltuinen langs om met vriendjes te spelen. Maar vaak zijn velen druk met huiswerk of hebben al iemand te spelen of zijn ergens anders of hebben een broer of zus waar ze al mee spelen. Jij hebt dat niet, jij bent alleen thuis met een broertje die er alleen in jouw hart is. Jouw hart dat daar dagelijks over spreekt. Dagelijks vol liefde, maar ook vol met verdriet. Elke avond als ik jou naar bed breng dan hebben we het even over jouw broertje. En elke avond spreek jij met prachtige liefdevolle, maar ook verdrietige woorden naar jouw broertje. Inmiddels ben ik het gewend en geeft me dat niet dagelijks meer tranen.

Maar de laatste tijd komen ze weer vaker en doet het mij weer meer pijn en verdriet. Je komt in je preek naar Sylvan toe met steeds meer vragen die je aan Sylvan stelt. Sylvan zal ze nooit beantwoorden, niemand kan ze ooit beantwoorden…

Ik hoop daarom ook van harte dat ik jou ooit nog een broertje of zusje kan schenken, want ik zie hoe graag jij dat wilt. Ik zie hoe klaar jij er voor was om grote broer te zijn. Ik zie het gemis in je ogen van grote broer mogen zijn, met een broertje die lijfelijk om je heen is. Ik gun het niet alleen ons, maar ook jou zo ontzettend. Dat je ooit nog een keer mee mag maken om echt te weten hoe het is om grote broer te mogen zijn. Niet alleen grote broer in je hart, maar ook in het dagelijks leven zoals het eigenlijk hoort te zijn.