“Geef je een teken dat je er bent?” “Laat je de lichten knipperen?” “Ga je op me letten straks als je dood bent?”.

Vaak stellen we deze vraag aan iemand waarvan we weten dat hij of zij gaat sterven.

Wat ik ook vaak hoor is dat mensen heel nuchter zijn en niet geloven ‘dat er iets is’ na de dood, maar op het moment dat er iemand van wie ze veel houden, overlijdt, ze er opeens anders in staan. Omdat het dan opeens anders voelt.

Geef een teken

“Het is vandaag haar sterfdag. Ik vroeg aan haar ‘wil je me een teken geven dat je er bent?’. Ik zat even later met mijn kopje koffie boven de bank en ik hoorde iets boven haar urn. Ik keek, maar ik zag niks, ik zal het me wel verbeeld hebben”.

Dit vertelt Daisy, haar dochtertje van zes jaar is drie jaar geleden omgekomen bij een auto-ongeluk.

Overledenen doen veel moeite

Er verschijnt een lachje op mijn gezicht. Ik vertel haar wat ik heel vaak vertel in mijn praktijk aan mensen in rouw. “Ik denk wel eens, hoe moet het zijn voor die overledenen? Die zitten hun stinkende best te doen om te laten merken dat ze er zijn en wij gaan alles maar rationaliseren. We denken dat er een deur openstond, of dat er een stroomstoring is. Nou, noem maar op. Hoe ver moeten ‘ze’ gaan voordat we doorhebben dat ze willen laten merken dat ze er zijn?”

Rationeel

Ik zie dat ze snapt wat ik bedoel en toch kan ze er niet helemaal bij. Zou het ook zijn omdat we misschien zo graag willen geloven dat ‘ze’ er zijn dat we het gewoon niet kúnnen geloven? Of omdat wij denkende wezens zijn die soms ver verwijderd zijn (geraakt) van hun intuïtie en niet kunnen geloven in wat we niet kunnen zien?

Wiegelied

Ik heb ooit zo’n mooi voorbeeld in mijn praktijk gehad. Het is denk ik al vijftien jaar geleden. Ik begeleidde een stel van wie het dochtertje van 3 weken was overleden. Ik begeleide ook de oma. Toen oma bij me in de praktijk zat hoorde wij een wiegeliedje, zo eentje dat je aan de wieg hangt. We keken elkaar aan en zij begon te huilen. Het was het wiegeliedje van haar kleindochter. We zijn gaan zoeken in de keuken (waar het geluid vandaan kwam) maar konden niets vinden. We konden maar één ding: geloven dat haar kleindochter er was.

Tip: Als jij iets meemaakt en je hebt een associatie met jouw overledene, dan is dat misschien wel de overledene die een teken geeft. Je hoort genoeg geluiden of er gebeuren genoeg dingen waarbij je niet denkt aan jouw dierbare. Vertrouw op je intuïtie!

Misschien wil je hier iets over kwijt of kan ik op dit moment iets anders voor je doen. Weet me dan te vinden via www.hetnieuwerouwen.nl (met chatfunctie).