Lees de vorige blogs van Marije hier. Hoewel het op een gegeven moment zeker was dat Stan aan zijn ziekte zou overlijden, kon ik mezolang hij leefde niet zo bezighouden met zijn dood. Niet vanuit ontkenning; ik was me er terdegevan bewust dat hij dood zou gaan. Mijn gedachten gingen ook echt wel die kant …
Lees de vorige blogs van Marije hier. “Moeilijk hè, loslaten!” Dat zei de masseuse die mij een zwangerschapsmassage gaf toen ik zo’n 36 weken zwanger was van Stan. “Ja,” zei ik. “Het is ook nog te vroeg om hem los te laten.” Bij Flore had ik aan het eind van de zwangerschap een milde zwangerschapsvergiftiging, …
In de vorige blog schreef Marije over het verlies van haar zoon Stan. Lees de blog hier. Verscheurd Laatst droomde ik dat de Azteken met een bepaald ritueel mijn zoon weer tot leven konden wekken, alleen was hij dan ook weer ongeneeslijk ziek. Dat verscheurde me, want hoe onbeschrijfelijk graag ik hem ook terug wil, …
VerdoofdMijn kind is dood. Veertien maanden, nu ik dit begin te schrijven. Ik heb twee kinderen gekregen. Ik heb ze zo gewenst en gehoopt en ik heb ze gekregen. Eerst mijn dochter, Flore, en anderhalf jaar later mijn zoon, Stan. Twee prachtkinderen. Ze zijn helemaal goed zoals ze zijn. Ze zijn heel en compleet. Ze …
STICHTING NOOIT VOORBIJ
Samen staan we sterker na verlies
