Sterk zijn in rouw
Sterk zijn
Sterk zijn in rouw, wat is dat? Mensen wensen je ‘sterkte’. Als we goed over het woord nadenken, wat wensen we iemand dan toe?
Kennelijk dat hij/zij zich sterk kan houden in rouw.
Wat ben je sterk
Hoe ziet dat ‘je sterk houden’ er uit? Er wordt heel vaak gezegd “wat ben je sterk”. Als je rouwt, dan kan je daar waarschijnlijk niet zo veel mee. Betekent het dat wat je doet dus is hoe je het moet doen? Dat dit de manier is om te rouwen? Of zegt het veel meer over degene die het zegt? Dat die persoon dit de manier vindt? Betekent het dat je het beste je rouw doorkomt als je niet huilt? Zal er ooit iemand zijn die tegen een rouwende die veel huilt, zegt “wat ben je sterk?”. Eerlijk gezegd denk ik van niet.
Verdriet laten zien
We vinden iemand al gauw sterk als hij doorgaat. Als hij in staat is zijn verdriet te ‘dragen’ zonder dit al te veel naar buiten toe te laten zien. Als je rouwt kan het moeilijk zijn om je kwetsbaar op te stellen en je verdriet te tonen. In het begin, als iemand net is overleden, dan kán je gewoon niet anders. Dan is verdriet laten zien het enige dat mogelijk is. Op het moment dat het dan ‘beter’ gaat (en ik zet ‘beter’ niet voor niets tussen quotes) wordt het lastiger om je verdriet te laten zien. Als je omgeving dan zegt dat je zo ‘sterk’ bent, krijg je vaker het gevoel dat dit dus is wat de omgeving graag ziet. Je wilt ook voldoen aan wat de omgeving prettig vindt. Bovendien hoor ik vaak dat je als rouwende niet tot last wilt zijn. Aangezien je wordt gehonoreerd op je ‘sterk’ zijn, zal dat dus manier zijn om niet nog meer mensen kwijt te raken (denk je). Het wordt dan steeds lastiger om je verdriet te tonen.
Overleven
Naast dat het moeilijk is om je verdriet te laten zien, doe je gewoon wat je doet. Je huilt óf wel óf niet. Daar is geen oordeel over te vellen. Dat is niet sterk, dat is niet zwak, je doet wat je op dat moment kunt of moet doen. Je moet overleven. Misschien is dat wel wat we zouden kunnen zeggen “wat overleef je”. Je moet tenslotte de dag maar weer doorkomen?
De omgeving
Ik denk dat we in een maatschappij leven waar men huilen moeilijk vindt. Hoe kan je iemand troosten? Hoe kun je iemand helpen die huilt? Je voelt je machteloos. Het lijkt vaak makkelijker omgaan met iemand die niet huilt en die redelijk over een zware gebeurtenis kan praten. Zijn we nog gewend om in stilte bij iemand te zijn? Om iemand te laten huilen?
Machteloos
Het voelt machteloos als je in stilte bij iemand bent. Terwijl je dan misschien wel het meeste voor iemand doet. Namelijk het grote verdriet de ruimte geven. Zonder het af te dekken met woorden, met goed bedoelde adviezen.
Oordeel
Laten we ophouden met een oordeel over een rouwende te vellen. We willen de rouwende een hart onder de riem steken door te zeggen “wat ben je sterk”, of, “wat doe je het goed”. De vraag is of onze woorden datgene teweeg brengen wat wij ermee willen bereiken.
Misschien wil je hier iets over kwijt of kan ik op dit moment iets anders voor je doen. Weet me dan te vinden via www.hetnieuwerouwen.nl (met chatfunctie).
